พายุดีเปรสชันเขตร้อน ของ ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2559

รายการพายุหมุนเขตร้อนที่มีความรุนแรงสูงสุดเป็นเพียงพายุดีเปรสชัน โดยอาจเป็นพายุที่มีรหัสเรียกตามหลังด้วยตัวอักษร W โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม หรืออาจได้รับชื่อท้องถิ่นจากสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) แต่ไม่ถูกตั้งชื่อตามเกณฑ์ของกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ซึ่งหน่วยงานดังกล่าวระบุเพียงแต่คำว่า TD (Tropical Depression) หรือพายุดีเปรสชันเท่านั้น

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 01W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

พายุดีเปรสชัน (TMD)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

26 – 28 พฤษภาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
998 mbar (hPa; 29.47 inHg)

วันที่ 26 พฤษภาคม หลังจากเกือบหกเดือนที่แอ่งไม่มีพายุเลย เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม สำนักอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้เริ่มเฝ้าสังเกตพายุดีเปรสชันเขตร้อนกำลังอ่อน ซึ่งอยู่ถัดจากมรสุมภายในทะเลจีนใต้
วันที่ 27 พฤษภาคม การหมุนเวียนมีเพิ่มขึ้น และพายุดีเปรสชันเขตร้อนบรรลุความรุนแรงที่ความกดอากาศต่ำสุด 998 มิลลิบาร์ ขณะที่มันกำลังพัดขึ้นฝั่งในเขตเยี่ยนเจียง ประเทศจีน
วันที่ 28 พฤษภาคม JMA ไม่ติดตามเส้นทางเดินพายุต่อ เนื่องจากมันถูกดูดกลืนเข้ากับแนวปะทะอากาศ

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 2

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

พายุดีเปรสชัน (TMD)

ระยะเวลา

23 – 25 มิถุนายน

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1006 mbar (hPa; 29.71 inHg)

วันที่ 23 มิถุนายน สำนักอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) เริ่มติดตามพายุดีเปรสชันเขตร้อนซึ่งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้กึ่งตะวันตกของมะนิลา ฟิลิปปินส์ พายุดีเปรสชันเคลื่อนตัวไปทางตะวันตกในช่วงเวลาสั้น ๆ จนกระทั่งหยุดนิ่งเหนือทะเลจีนใต้
วันที่ 25 มิถุนายน เนื่องจากสิ่งแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม JMA จึงหยุดติดตามพายุดีเปรสชัน

อย่างไรก็ตาม เศษที่เหลือของพายุทำให้เกิดฝนตกหนักในภาคกลางของเวียดนาม

พายุดีเปรสชันเขตร้อนอัมโบ

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

พายุดีเปรสชัน (TMD)

ระยะเวลา

26 – 28 มิถุนายน

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1004 mbar (hPa; 29.65 inHg)

เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน พายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้นเหนือทะเลฟิลิปปิน หลังจากนั้นไม่นาน ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ออกประกาศการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน ในขณะนั้น PAGASA ได้เริ่มต้นติดตามระบบพายุ และใช้ชื่อกับดีเปรสชันว่า อัมโบ (Ambo)[55] ชั่วโมงถัดมา อัมโบได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งที่จังหวัดออโรรา ของฟิลิปปินส์ ซึ่ง PAGASA ได้ชี้ว่าอัมโบได้อ่อนกำลังลงเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ[56] ภายหลังที่พายุขึ้นฝั่ง JTWC ได้ยกเลิกการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน ในช่วงวันถัดไป ระบบได้ปรากฏในทะเลจีนใต้ พร้อมกับระดับความรุนแรงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม สำนักอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นได้หยุดการเฝ้าระวังพายุลงหลังจากวันนั้น

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 03W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

15 – 20 กรกฎาคม

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1006 mbar (hPa; 29.71 inHg)

วันที่ 14 กรกฎาคม หย่อมความกดอากาศต่ำพัฒนาขึ้นใกล้กับทางตะวันตกเฉียงเหนือกึ่งตะวันตกของเกาะกวมที่ระยะ 400 กม. ณ เวลาที่การหมุนเวียนในชั้นแอทโมสเฟียร์รอบ ๆ ระบบขยายออก เหนือระบบกำลังอ่อนแต่การพัฒนาเกิดขึ้นในศูนย์กลางการไหลเวียนระดับต่ำ อย่างไรก็ตามที่แนวสันกึ่งเขตร้อนของความกดอากาศสูงกว้างออกไปมีผลนัยสำคัญให้อากาศแห้งปกคลุมเหนือความกดอากาศต่ำ ปัจจัยแวดล้อมถูกประเมินว่ามีขอบเขตที่สนับสนุนการพัฒนาของระบบ
วันที่ 15 กรกฎาคม ระบบพัฒนามากขึ้นทีละน้อยในขณะที่มันเคลื่อนที่ไปในแนวตะวันตกเฉียงเหนือ และได้รับการจัดเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนโดยสำนักอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA)
วันที่ 17 กรกฎาคม หลังจากที่ระบบมีการรวมกันมากขึ้น ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้จัดระดับระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน 03W อย่างไรก็ตาม ระบบได้อ่อนกำลังลงขณะที่มันกำลังเคลื่อนตัวไปในแนวขั้วโลก ตลอดขอบตะวันตกของแนวสันกึ่งเขตร้อนของความกดอากาศสูง เข้าสู่พื้นที่ของลมเฉือนแนวตั้งที่เพิ่มขึ้น เป็นผลให้ JTWC คาดว่าระบบจะสลายตัวไปอย่างรวดเร็วและออกคำเตือนสุดท้ายในวันเดียวกันนั้นเลย

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 8

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

27 กรกฎาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1006 mbar (hPa; 29.71 inHg)

วันที่ 27 กรกฎาคม JMA ตรวจพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนกำลังอ่อนทางใต้ของญี่ปุ่น เป็นเวลาสั้น ๆ[57]

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 10

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

28 – 29 กรกฎาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1008 mbar (hPa; 29.77 inHg)

วันที่ 28 กรกฎาคม JMA ตรวจพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้นทางตะวันออกเฉียงใต้ของญี่ปุ่นในช่วงบ่ายของวัน[30]
วันที่ 29 กรกฎาคม ต่อมา JMA ลดระดับความรุนแรงลงเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ[58]

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 12

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

6 – 9 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
998 mbar (hPa; 29.47 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 14

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

10 – 12 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1000 mbar (hPa; 29.53 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 16

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

12 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1000 mbar (hPa; 29.53 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 18

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

16 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
996 mbar (hPa; 29.41 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 14W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

พายุดีเปรสชัน (TMD)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

23 – 24 สิงหาคม

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1000 mbar (hPa; 29.53 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 23

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

24 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1000 mbar (hPa; 29.53 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 24

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

24 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1002 mbar (hPa; 29.59 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 25

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

25 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1000 mbar (hPa; 29.53 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 26

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

27 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1006 mbar (hPa; 29.71 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 27

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

30 – 31 สิงหาคม

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที)
1004 mbar (hPa; 29.65 inHg)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 17W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

11 – 12 กันยายน

ความรุนแรง

<55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 1 นาที)
1012 mbar (hPa; 29.88 inHg)